บ้านผีสิงตรงทางสามแพร่ง
วันนี้พอจะว่างผมจะมาเล่าประสบการณ์ที่ตัวผมนั้นเคยมีโอกาศใช้ชีวิตอยู่ในบ้านผีสิ่งนานเกือบ 10 ปี บ้านหลังนี้เป็นตึกแถวอยู่ริมถนน และตรงข้ามบ้านเป็นซอยพอดิบพอดี เข้าตำราทางสามแพร่ง
ครอบครัวผมได้ย้ายมาอยู่ตั้งแต่ผมเด็กๆ ครอบครัวผมมีกันทั้งหมด 5คน พ่อ แม่ ผม น้องชาย น้องสาว และ บ้านหลังนี้เป็นบ้านสร้างใหม่ พอเข้าไปอยู่แรกๆ ยังไม่มีอะไร การเงินในบ้านผมก็เริ่มดีขึ้นจากการที่แม่ผมเปิดร้านช่วยพ่อผมหาเงินอีกทางเลยจ้างแม่บ้าน มาเพิ่ม 1 คน
ในช่วงแรกๆคนในบ้านผมจะยังไม่เจออะไร จะมีบ้างได้ยินเสียง แปลกๆ หรือเห็นอะไรหางตาแวบๆ จนกระทั่งมีคืนนึงแม่ผมฝันว่า… มีวิญญาณเร่ร่อน ดูทนทุกข์ทรมาณมายืนที่ปลายเตียงและขออยู่ด้วย เขาบอกว่าเขาทรมาน เขาไม่มีที่สิงสถิตย์ เลยไม่มีไครเอาของมาไหว้ เขาขออยู่กะแม่ด้วย ขอกินบุญของคนในบ้านนี้…
ในฝันแม่ผมกลัวก็กลัว แต่สงสารมากกว่า.. เลยตอบกลับไปว่า “ได้” . . . . ผมฟังแม่เล่าดังนั้นผมนี่อึ้งเลย โหหห ไม่ถามสุขภาพลูกหลานกันเลยสักคำ และต่อมาก็มีวิญญานพวกนี้ ก็มาขออยู่ด้วยเยอะขึ้นๆ
แม่ฝันทุกวันๆไม่ซ้ำหน้า แม่ผมใจดีให้อยู่หมด สงสัยมันไปปากต่อปาก…ว่าบ้านนี้เขาให้อยู่ จนกลายเป็นบ้านผีสิงในที่สุด คนในบ้านพบเจอสิ่งแปลกๆ มาโดยตลอดและก็หนักขึ้นๆ ทุกวัน เพราะแม่ผมไม่คัดวิญญานเลย บางตัวก็ดีบางตัวก็กวนบาทา
คนที่จะเจอบ่อยๆ ช่วงแรกจะเป็นผม และก็แม่ ส่วนพ่อกับ น้องชายน้องสาวผมไม่ค่อยเจอ เจอบ้างประปลาย มาถึงตรงนี้เรื่องผีที่ผมจะเล่าอาจไม่ต่อเนื่อง สลับช่วงเวลาบ้างเพราะมันหลายเรื่องมากและมันก็นานมาแล้ว ผมจะเล่าเท่าที่จำได้นะครับ
EP.1 ผีเปิดประตู
บ้านผมการที่พวกแอร์พัดลมวิทยุทีวีเปิดเองเปลี่ยนช่องเองได้นั้นเป็นเรื่องปกติมาก จนคนในบ้านไม่มีคนกลัวแล้วครับ แต่มีครั้งนึงมันแสดงอภินิหารย์อยู่พอควร… คืนนั้นผมกะน้องๆนั่งดูทีวีอยู่ในห้องนอน อยู่ดีๆประตูก็เปิดเอง แอด…..ด.ด.ด…ด.. น้องๆผมกระโดดมากอดผมแน่น ผมบอกไม่มีไรๆ พี่ปิดประตูไม่แน่นเอง ผมพูดปลอบใจน้องผมไปงั้น… แต่จริงๆผมปิดแน่นแล้ว ผมโมโหที่มันมาทำให้น้องผมกลัว ผมเดินไปปิดประตู ดังปั้ง !! แล้วก็ล็อคประตู แก๊ก!
ผมก็พูดเสียงดังว่า… “แน่จริงเมิงเปิดล็อค แล้วเปิดประตูให้ได้ดิ” 555 … แล้วก็เดินไปนั่งดูทีวีกะน้องๆต่อ ผมนั่งไม่เกิน30วิ ก็ได้ยินเสียงดัง แก๊ก! ผมหันไปที่ประตู… ตัวล็อคถูกแก้และลูกบิดประตูก็ค่อยๆหมุน กึก แอ๊ดดด.ด.ดด..ด เปิดอย่างช้าๆ!!
น้องผม 2 คนร้องลั่น!! ผมรีบลุกไปปิดประตูอีกครั้ง และล็อค บวกใส่กลอนประตูด้วย ผมก็วิ่งมาปลอบน้องว่าไม่มีไรๆพี่ปิดไม่ดีเอง กว่าน้องจะหายจากตกใจผมปลอบอยู่นานพอควร จบเรื่องแรก จากที่ผมเล่าพวกคุณคงรู้แล้วว่าผมเป็นคนไม่กลัวผี ไม่ใช่ว่าไม่เคยเจอเลยไม่กลัว แต่เจอบ่อยจนชิน…T^T
EP.2 วิญญาณเด็ก
มีอยู่วันนึง… ลูกค้าในร้านเห็นเด็กวิ่งเล่นในร้านและวิ่งขึ้นไปบนบ้าน เค้าก็เลยถามแม่ผมว่า… “เด็กที่ไหน”
แม่ผมก็งง เพราะวันนั้นไม่มีใครอยู่บ้าน แต่แม่ก็กลัวลูกค้าจะกลัวไม่มาอีก ก็ไม่ตอบอะไร จนมีคนเห็นหลายครั้งเข้า จนทำให้คนงานที่บ้านผมขวัญผวา และช่วงนั้น คนในบ้านก็จะได้ยินเสียงเด็กหัวเราะอยู่บ่อยครั้ง จึงเกิดความสงสัยขึ้นว่าเด็กพวกนี้มากจากไหน? ถามแม่ แม่ก็บอกว่าไม่มีวิญญานเด็กมาขออยู่ด้วยเลยนะ แม่ผมก็เชิญลุงผมมา ลุงผมเป็นอาจารย์ด้านนี้ ลุงผมมาถึงหน้าบ้าน ตั้งจิตสักครู่เดียว ก็เดินตรงดิ่งไปที่หลังบ้าน งัดกระจกบานเกล็ดออก แล้วก็เอามือลวงไปหยิบอะไรบางอย่างออกมา
ลุงก็บอกว่า.. “เจอแล้วอยู่นี้ไง” พอลุงแบมือสิ่งที่อยู่ในมือของลุงคือ… รูปปั้นเด็กหรือที่เรียกว่ากุมาร 2 องค์!!
แม่ผมตกใจมาก และก็งงมากด้วยว่ามันมาอยู่หลังบ้านเราได้ยังไง ลุงผมบอกว่าเด็กบ้านข้างๆไปขโมยมาจากวัด แต่กลัวไม่กล้าเก็บไว้เลยเอามาวางไว้หลังบ้าน พอไปถามเด็กข้างบ้าน มันก็ยอมรับสารภาพว่ามันทำแบบนั้นจริงๆ ลุงผมก็ถามแม่ผมว่าจะเลี้ยงไว้เลยไหม จะบอกให้… แม่ผมก็ตามสไตล์เขา ใจดีตลอด วันนั้นผมเลยได้น้องมาเพิ่ม…2 ตน
EP.3 ผีกดออดหน้าบ้าน
เคยได้ยินเรื่องที่ว่า.. ถ้ามีคนมากดออดบ้านเวลาตี 3 คนในบ้านห้ามทักไหม? ผมเจอมาแล้ว…
คืนนั้นตี 3 มีคนมากดออดที่บ้านผม ผมก็ลงไปดู แต่ด้วยความที่ผมรู้เรื่องพวกนี้เยอะ ผมเลยไม่ถามว่าใคร เพราะนั่นคือการตอบรับให้วิญญานเข้าบ้าน ผมเปิดประตูออกไปดูเลย ปรากฏว่าไม่มีใคร แล้วผมก็ขึ้นไปนอนโดยที่ไม่รู้ตัวเลยว่า… ผมได้ทำการ “ทัก” ไปแล้ว โดยการเปิดประตูให้เลยทีเดียว
โถ่เอ๋ย ไอเราก็แค่คิดว่าห้ามถามหรือทักว่า “ใคร” เฉยๆ..
วันรุ่งขึ้นมันเอาเลยครับ ข้าวของในบ้านผมย้ายที่หมด พัดลมไปอยู่กลางบ้าน เก้าอี้ล้ม ข้าวของสลับที่หมด
ผมกับที่บ้านตกใจว่าเกิดอะไรขึ้น นึกว่าขโมย แต่ดูแล้วไม่มีอะไรหาย พอเปิดตู้เย็นถึงกับช็อคเลยครับ ของที่อยู่ในช่องแช่แข็งย้ายมาอยู่ในช่องธรรมดา ของที่อยู่ในช่องธรรมดาไปอยู่ในช่องแช่แข็งหมด ที่บ้านผมกินน้ำสิงห์เป็นขวดแก้วอะครับ น้ำแตกหมดทุกขวดเพราะเย็นจัด ของที่อยู่ในช่องฟรีซแล้วมาอยู่ช่องปกติก็เน่า + ละลายหมด
ทันใดนั้นผมได้กลิ่นไหม้แล้วได้ยินเสียง วี๊ดดดดดดดด ผมรู้ทันทีเสียงจากเครื่องทำน้ำร้อน ผมรีบไปดูปรากฏว่ามีควันออกจากเครื่องทำน้ำร้อน ผมจึงรีบดึงออก พอตรวจดูปรากฏว่ามีคนเสียบปลั๊กโดยที่ในเครื่องไม่มีน้ำ ทำให้เครื่องไหม้ ต่อด้วยได้ยินเสียงเครื่องไมโครเวฟทำงาน อืดดด…. ผมก็รีบก้มไปปิดและดึงปลั๊กออกทันที พอเปิดไมโครเวฟก็เจอช้อนเงินกะส้อมอยู่ข้างในเต็มไปหมด ผมเริ่มรับมือไม่ไหวเลยไปปลุกแม่ ให้มาช่วยรับสถานะการณ์
พอเล่าให้แม่ฟัง..แม่บอกว่า…ไม่น่าใช่ตัวที่อยู่ในบ้านเราเพราะมันไม่เคยทำแบบนี้ ผมนึกขึ้นได้เรื่องเมื่อคืนก็เล่าให้ฟัง แม่ผมบอกไอบ้า แกเปิดประตูให้อะยิ่งกว่าทักเขาอีก แม่เลยตะโกนลั่นบ้านใส่ผีว่า เมิงหยุดเดียวนี้ เดียวกุจะไปทำบุญให้ แต่ถ้าเมิงไม่เลิกก็อย่าเอาเลยบุญละกัน แล้วแม่ผมก็ไปทำบุญโดยให้ผมอยู่บ้านดูสถานการณ์ กลัวบ้านไฟไหม้.. แล้วหลังจากนั้นก็สงบไม่มีอะไรรุนแรง แต่ เหมือนเดิมครับ มันก็ไม่ไปไหนมันก็อยู่ในบ้านผมต่อเลย – -”
หลังจากเหตุการเรื่องที่ สาม ดูเหมือนผีในบ้านผมมันจะได้ใจ มันเที่ยวหลอกคนนั้น คนนี้ไปทั่ว จนคนใช้บ้านผมต้องลาออกไป และไม่ว่าจะจ้างใครมาใหม่ เขาก็จะโดนหลอกจนหนีไปทุกครั้ง การงานพ่อผมก็แย่ลงๆ ทำไรก็ไม่ขึ้น แม่ผมก็ค้าขายไม่ได้เลย จนแม่ผมทนไม่ไหว.. ตะโกนด่าผีอีกเช่นเดิม…
“พวกเมิงมาขออยู่ทำไมไม่ช่วยเหลือกุบ้าง หวยอ่ะเคยบอกกุสักงวดไหมมม” (พอถึงตอนนี้ผมเข้าใจแล้วว่าทำไมแม่ผมถึงให้อยู่ จะเอาหวยนี้เอง โถ่ถ่ถ่ถ่ถ่ถ่ถ)
แม่ผมพูดต่อ.. “กุให้อยู่ ทำบุญให้ก็ดีแล้ว พวกเมิงยังจะก่อความเดือดร้อนอีก มาหลอกลูกกุมั่ง หลอกลูกค้ามั่ง หลอกพนักงานมั่ง” … “ต่อไปนี้กุขอสั่งเลยว่าให้พวกเมิงอยู่ได้แค่ชั้น 3 ของบ้าน ห้ามลงมาเด็ดขาด ไม่งั้นก็ออกไป” (บ้านผมมี3ชั้นครึ่ง มีชั้น1 ชั้น ลอย ชั้น2 และชั้น3)
ผมรีบสะกิดแม่ แม่ๆ ชั้น 3 มันห้องพระไม่ใช่เหรอ? แม่บอกช่างมัน อยู่ได้ก็อยู่ อยู่ไม่ได้ก็เรื่องของมัน (โหดแท้ ชั้น 3 ผม จะแบ่งเป็น 2 ห้อง ห้องแรกถ้าเดินขึ้นไปก็จะเจอเลยคือห้องเก็บของ ห้องต่อไปคือห้องพระ และเป็นห้องนอนคนใช้ด้วย)
ตั้งแต่นั้นมาเหมือพวกมันจะเชื่อฟังพอควรเหตุการณ์แปลกเริ่มน้อยลง แต่ได้อย่างอื่นมาแทน พวกผมนอนห้องเดียวกันหมด ซึงอยู่ชั้น 2 อยู่ใต้พวกมันพอดี . . . . .และความกวนบาทาก็เกิดขึ้นอย่างต่อเนื่อง
EP.4 ผีเล่นลูกแก้ว
เนื่องจากด้วยคำสั่งประกาศิตของแม่ผม พวกผีทั้งหมดก็ไปอยู่ชั้น 3 เหนือขึ้นไปบนห้องนอนของครอบครัวผม
ผมคิดว่าพวกมันคงอยากประท้วง มันเลยหาวิธีที่ผมถือว่ากวนบาทา และน่ารำคาญที่สุดใน 3 โลก ทุกคืนเวลา 5 ทุ่มเป็นต้นไป เวลาที่บ้านผมกำลังจะหลับกัน ก็จะได้ยินเสียงคน(?)ดีดลูกแก้ว ดัง กิ๊ก . . . . . . . . กิ๊ก . . . . . กิ๊ก . . . กิ๊ก . . กิ๊ก กิ๊กๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ จนเงียบไป (ใครเคยดีดลูกแก้วในบ้านจะเข้าใจ) มันจะเล่นอยู่แบบนั้นทั้งคืน ขอย้ำว่า ทั้งคืนจริงๆครับจนเช้า
ครอบครัวผมต้องทนฟังเสียงเล่นลูกแก้วทั้งคืนทุกวันนานหลายปีเลยครับ วันใหนแม่ผมทนไม่ได้ก็เอาไม้กวาด กระทุงเพดานและก็พูดว่า..
"เงียบๆโว้ยยยย คนจะนอน” . . . ก็เงียบไปชั่วอึดใจ จนสิ้นสุดเสียงแม่ มันก็เล่นทันทีครับ กิ๊ก กิ๊ก กิ๊ก
EP.5 ผีชั้น 3
เนื่องจากชั้น 3 เป็นห้องเก็บของและห้องพระ มันก็หลีกเลี่ยงไม่ได้ที่ผมจะต้องขึ้นไปบ่อยๆ ไปหาของมั่ง ไปเปลี่ยนน้ำพระทุกวันพระมั่ง
ถามว่าทำไมเป็นผม? เพราะมีผมกะแม่แค่ 2 คนในบ้าน ที่กล้าพอจะขึ้นไปชั้น 3 ผมเคยลองให้เพื่อนๆผมมาเที่ยวบ้านและบอกให้ขึ้นไปหยิบของชั้น 3 โดยที่ผมไม่เล่าอะไรให้มันฟังทั้งสิ้น ทุกคนได้แต่ยืนอยู่หน้าประตูทางขึ้นชั้น 3 โดยไม่มีใครกล้าขึ้นไปสักคน ทุกคนจะบอกว่า..
“ไม่รู้ทำไม แต่ขามันไม่ขยับ ร่างกายบอกว่าอย่าขึ้นไปๆ”
มันก็ถาม… ชั้น 3 มีอะไร ผมก็จะเล่าให้ฟังทุกคนและทุกคนก็จะด่าผม 555 ผมแค่อยากให้เพื่อนได้ประสบการณ์ชีวิตดีๆเท่านั้นเอ๊งง
กลับมาเข้าเรื่อง ทุกครั้งที่ผมขึ้นไปชั้น 3 บรรยากาศมันน่าขนลุกมาก ขนาดผมเป็นคนไม่กลัวนะ เหมือนอากาศมันมีน้อย หายใจไม่ค่อยสะดวก ผมต้องเดินผ่านห้องเก็บของเพื่อไปเปลี่ยนน้ำในห้องพระ ระหว่างทางก็ต้องเดินผ่านของเก่ารุ่นคุณปู่คุณย่ามากมาย
แต่มีอยู่สิ่งนึงที่เตะตาผมที่สุด คือชั้นกระจกส่องหน้า เก่าแก่พอควร 50 กว่าปีน่าจะได้ ซึ่งทุกครั้งที่ผมเดินผ่าน ถ้าผมหันไปมองผมจะเห็นชายชราอยู่ในกระจกทุกครั้งในลักษณะแบบเต็มหน้า คือไม่ได้เห็นเป็นตัวเล็กๆ หรือเงาลางๆนะครับ เต็มหน้าเลยครับ ผมเห็นครั้งแรกผมตกใจและก็ทำเป็นไม่เห็น เดินผ่านไป… และทุกครั้งที่ผมเดินผ่าน ถึงผมจะไม่หันไปมองผมก็รู้ได้ว่าเขามองผมอยู่ตลอด ขนผมจะลุกชูชันทุกครั้งที่ไปเปลียนน้ำพระ พอผ่านไปได้ก็จะเจอประตูทางเข้าห้องพระ ซึ่งจะไม่เคยปิดและจะเปิดไฟในห้องนี้ไว้ตลอด ไม่เคยปิดยกเว้นหลอดขาด
พอเข้าห้องพระได้ ก็จะเจอกับสิ่งศักสิทธิ์มากมาย ซึงผมไม่ได้รู้สึกอุ่นใจเลยแม้แต่น้อย เพราะอะไรนะรึ? ห้องพระนี่แหละที่แรงที่สุดในบ้านผมเลย!! อยู่ได้ไม่เกิน 5 นาทีครับ รีบเปลี่ยนรีบไป เหมือนไอพวกวิญญาณพวกนี้มันไม่ได้กลัวพระเท่าไหร่ อันนี้รู้สึกเอาเองนะครับ ตรงห้องพระจะมีประตูเปิดไปที่ระเบียงเล็กๆ และที่ระเบียงเล็กๆจะมีพญาครุฑ 1 องค์ แม่ผมนำมาตั้งไว้แก้อาถรรพ์ทางสามแพร่ง โดยวางพญาครุฑ ไว้ตรงกับซอยตรงข้ามเด๊ะๆ และหันหน้าต่อสู้กับอาถรรพ์นั้นตรงๆ
เชื่อไหม.. ทุกครั้งที่ผมขึ้นไป จงอยปากของพญาครุฑกุดลงๆทุกวัน เหมือนท่านก็สู้ให้อยู่นะ..แต่แรงเกิน
หลังจากที่ผมทำธุระเสร็จก็ถึงเวลากลับ ไอขากลับเนี่ยขอบอกครับ มันน่ากลัวกว่าขามาเยอะ วิ่งได้วิ่งอะครับ มันเหมือนตัวหนักๆ เหมือนมีคนดึงแบบไม่ให้ไปๆ ทางเดินสั้นๆก็กลายเป็นยาวเดินแสนยาวนาน กว่าจะถึงบันใดลง..ต้องเดินผ่านคนแก่ที่กระจกอีก 1 รอบ พอถึงบันไดลงปุ๊ป ประตูทางขึ้นชั้น 3 ที่ตอนแรก ผมเปิดแล้วเอาของวางกันไม่ให้ปิดอยู่นั้น… มันจะปิดเองดัง ปั้ง!!! ต่อหน้าต่อตาผมทุกครั้งที่ผมเดินถึงบันได (ผมมั่นใจว่าถ้าไม่ใช่ผม แต่เป็นคนอื่นคงสติแตกไปแล้ว) มันจะปิดเองทุกครั้งที่ผมเดินถึงบันใดทางลงชั้น 3 ไม่ว่าผมจะเอาไรไปวางขวางไม่ให้มันปิดก็ไม่ได้ผล ผมก็จะรวบรวมสติให้ตัวผมนั้นไม่ตกใจ โดยการพูดออกไปว่า..
“ปิดหาพ่องเมิงหรือออ กุถือของอยู่กุจะเปิดยังไงงง”
แล้วก็เอือมมือไปเปิด พอก้าวลงมาชั้น 2 เท่านั้น.. อากาศก็กลับมาเป็นปกติ ตัวที่แสนหนักอึ้งของผมก็เบาลง ผมสูดหายใจได้เต็มปอดอีกครั้ง แล้วผมก็จะอุทานในใจว่า เฮ้อ "รอดและเรา"ทุกครั้ง
EP.6 ผีช่วยชีวิต
ตอนนั้นผมน่าจะอยู่ ม.3 วันนั้นเป็นวันเสาร์ ผมนอนเล่นอยู่ในห้องคนเดียว อยู่ดีๆผมก็รู้สึกว่าตัวเองไม่สบายหนักมาก หายใจไม่ออกตัวร้อนมากเหงื่อออกท่วมตัว ไม่มีแรงจะขยับไปไหน ตอนนั้นรู้สึกอย่างเดียวเลยว่าตายแน่ๆ จะตะโกนให้แม่ช่วยก็ไม่มีเสียง ผมได้แต่นอนนิ่งๆและก็พูดในใจว่า..ใครก็ได้ช่วยผมด้วย ผมยังไม่อยากตาย ทำไมตอนนั้นผมถึงคิดว่าผมจะตายก็ไม่รู้ แต่ตอนนั้นผมไม่ไหวแล้วจริงๆ และผมก็ได้ยินเสียงเปิดประตู แอ๊ดดดด…ด
ผมใช้แรงทั้งหมดมาที่เปลือกตา เพื่อลืมตาขึ้นมาดูว่าใครมา ผมลืมตาได้แค่ข้างเดียวก็ไม่เห็นมีใครเข้าห้องมา แต่ผมกลับได้ยินเสียงคนกำลังเดินเข้ามาหาผม เดินใกล้ๆเข้ามาเรื่อยๆ ตอนนั้นผมไม่สนอะไรทั้งนั้นเพราะผมไม่ไหวแล้ว จู่ๆบริเวณเตียงที่อยู่ข้างๆผมก็ยุบลงไป เหมือนมีคนมานั่งข้างๆผม
ผมพูดในใจว่าช่วยผมด้วย ทันใดนั้น.. ผมก็รู้สึกว่ามีคนเอามือที่เย็นเชียบมาวางที่ปลายเท้าผม แล้วค่อยๆลูบขึ้นมาทางหัวผม ตรงไหนที่มือเขาลูบผ่าน ผมจะรู้สึกเย็นสบายทันที พอมาถึงช่วงตัวผมรู้สึกได้ว่าเวลาเขาลูบผ่านมันรู้สึดีมากๆ เย็นสบายตัว จนมาถึงหัว ผมก็หายไข้ทันที เดี๋ยวนั้นเลยครับ!! และผมก็เด้งลุกตัวขึ้นมาสำรวจตัวเอง.. เฮ้ย! หายแล้วจริงๆด้วย ไม่น่าเชื่อ ผมก็มองไปที่ร่องที่ยุบลงไปมันยังยุบอยู่ เหมือนเขายังนั่งอยู่ผมก็คุกเข่าแล้วกราบเขาทันที ไม่ว่าเขาจะเป็นใคร เป็นอะไร แต่เขาช่วยชีวิตผม ผมขอบคุณมากครับ และรอยยุบก็หายไป…
ตั้งแต่นั้นผมรู้เลยว่า.. “ผีดีๆก็มีนะเฮ้ยยย ในบ้านเราเนี่ย”
EP.7 ในบ้านหลังนี้มีตัวผมอยู่ 2 คน
ไม่ว่าใคร..เพื่อนที่มาบ้านหรือแม้กะทั่งคนในบ้านผมเอง ก็จะเจอเหตุการณ์ประหลาด คือเขาจะเจอตัวผมมี 2 คน!!
ครั้งแรกที่มีการเจอผม 2 คนนั้น คือตอนม.ต้น เพื่อนผมมาเที่ยวบ้าน มันชื่อไอกบ ผมกับกบก็สนิทกันมาก มีครั้งนึงมันมาเยี่ยมบ้านผม ซึ่งมันไม่ค่อยมีเพื่อน ผมยอมมาหาผมที่บ้านไม่บ่อยเท่าไหร่ เพราะมากี่คนก็เจอทุกคน
พอกบมาถึงผมก็ให้มันนั่งเล่นเกมส์ไปก่อน ส่วนตัวผมเดินขึ้นไปห้องนอนไปเปลี่ยนเสื้อ พอผมเดินลงมาผมได้ยินเสียงไอกบคุยกะใครบางคนอยู่ อย่างสนิทสนม… ผมยืนฟังอยู่นาน ผมก็งงว่า.. “มันพูดกับใครวะ” ยุคผมตอนนั้นไม่มีมือถือนะครับมีแต่เพจเจอร์ พอผมเดินไปหามัน ผมกำลังจะถามว่าเมิงคุยกับใครวะ มันก็พูดสวนผมมาเลยว่า… “ไหนละน้ำกุ?”
ผมงงเลย ผมบอก..”น้ำไรของเมิง” มันบอก… “ก็เมื่อกี้ที่เมิงยืนอยู่ตรงตู้เย็นแล้วถามกุว่า กุจะเอาน้ำไหมอะ กุบอกเอา ละไหนล่ะน้ำกุ”
ผมบอก.. “กุขึ้นไปข้างบนมาตั้งแต่เมิงเข้าห้องอ่ะ ไปเปลี่ยนเสื้อเพิ่งลงมา กุยังไม่ได้คุยอะไรกะเมิงเลย” … “กุก็กำลังจะถามเนี่ย ว่าเมิงคุยกับใคร?!!”
กบบอก… “ไม่ได้คุยห่านไรล่ะ เมิงยืนคุยกะกุอยู่ตั้งนานที่ตู้เย็นอ่ะ”
ผมบอกมันไปทันที… “กบกุดีใจกะเมิงด้วย กุว่าเมิงเจอแล้วล่ะ…”
เท่านั้นแหละ ไอกบไม่พูดอะไรแล้วเก็บของกลับบ้านเลย และก็ไม่มาอีกเลย เจอกันที่โรงเรียนมันด่าผมใหญ่…ทำไมเมิงไม่เตือนกุก่อนนนน!! ผมบอกก็กุไม่รู้ ว่ามันจะมามุขนี้ นี่มุขใหม่มันเลยนะ!
คนที่เจอต่อมาคือ น้องสาวผม.. ตอนนั้นผมเรียนเสร็จและกำลังจะพาน้องๆออกไปหาไรกินแถวบ้าน ผมก็เดินขึ้นไปชั้นบน ไปห้องนอนเพื่อเปลี่ยนเสื้อพอเปลี่ยนเสร็จผมก็เปิดประตูห้องไปเจอน้องสาวผมยืนอยู่หน้าห้องพอดี
พอน้องผมเห็นผมออกมาจากห้อง นางก็ร้องกรี๊ดดดด เสียงดังลั่นบ้าน น้ำตาไหล ตัวสั่น แบบช็อคสุดๆ ผมเขย่าตัวน้องผม ถามว่า..“เป็นไรๆเฮ้ย ใจเย็นๆ มีอะไรบอกมา ตั้งสติๆ”
น้องผมบอกว่า… “มะกี้หนูเพิ่งคุยกับพี่ พี่เพิ่งเดินลงไปข้างล่าง หนูบอกพี่ว่าหยิบของขึ้นมาให้ด้วย…แล้วพี่ก็ตอบว่า “เออ” แล้วหนูก็เดินขึ้นมาชั้น 2 เพื่อจะเข้าห้องไปเปลี่ยนเสื้อ แล้วพี่ก็เปิดประตูออกมา! ออกมาได้ไง?!!
เออ..ออกมาได้ไงอะ? แล้วก็ร้องไห้ใหญ่เลย “มะกี้พี่อยู่ข้างล่างอ่ะ หนูพึ่งคุยอยู่เลย”
ผมก็บอกน้องว่า.. “ออกจากห้องรับแขก พี่ก็เดินขึ้นมาเลยและก็ไม่ได้คุยอะไรกับน้อง ไม่ได้ยินน้องถามอะไรและก็ไม่ได้ตอบอะไรด้วย”
ผมเรียกน้องชายผมให้มาอยู่กับน้องสาว และตัวผมก็วิ่งไปชั้น 1 เพื่อหาไอตัวที่ว่านั้น ว่ามันอยู่ไหน มาหลอกน้องผมได้ เดี๋ยวจะต่อยสักหมัด (ถ้าต่อยโดน) แต่ก็ไม่มีอะไรเลย… ทุกวันนี้เรื่องนี้กลายเป็นเรื่องเล่าทุกครั้งที่ครอบครัวผมมากินข้าวด้วยกัน ตอนนั้นผมยังคิดอยู่ว่า..น่าจะแกล้งน้องผมโดยการบอกว่าแน่ใจเหรอว่าคนที่ออกจากห้อง เป็นพี่ . . . .
คนต่อมาที่เจอ ตอนนั้นผมเปิดร้านเกมส์ที่ชั้น 1 ก็จ้างคนคุ้มร้าน ซึ่งก็เป็นพวกเพื่อนๆกะน้องๆแถวบ้านทั้งนั้น
มีคืนนึงผมตื่นมาตอนตี 3 ผมหิวมากก็เลยเดินลงมาเพื่อจะไป 7-11 พอผมเดินลงไปถึงร้านเท่านั้นแหละ ไอน้องผมที่เป็นคนคุ้มร้านมันก็ทำหน้าช็อคสุดๆ มองผมตาค้างตลอด ผมก็บอก… เมิงเป็นไร ยิ้มอะไร กุจะไป 7-11 เมิงจะเอาไรไหม มานก็ยังมองผมด้วยอาการอึ้งอยู่ ผมบอก..เห้ย เป็นห่านไร กุจะไป 7-11 ตกลงเมิงจะเอาไรไหม แล้วมันก็บอกผมว่า…
“พี่กลับมาตอนไหน ทำไมผมไม่เห็น?!”
ผมบอก.. “กลับมาไร กุเพิ่งลุกจากที่นอนแล้วลงมาเนี่ย”
เท่านั้นแหละ! มานหน้าซีด ขนลุกจนเห็นได้ชัด มันบอกว่า.. เมื่อกี้เนี่ย ผมเพิ่งลงมาแล้วก็ถามมันว่าจะไป 7-11 จะเอาไรไหม . . . . . . . ผมก็บอกมันอีกครั้งว่ากุเพิ่งลงม๊าาา ผมก็ถามว่าไอคนที่เมิงคุยอ่ะมันใส่ชุดไร มันก็บอกว่า.. ก็ชุดนี้อ่ะ!
ผมบอกมันไปว่าแล้วเมิงได้ฝากมันซื้อไรปะล่ะ มันบอกเปล่า.. ผมบอกดีละที่ไม่ฝาก ถ้าฝากเดียวมันก็จะต้องเอากลับมาให้ 555 ว่าแล้วผมก็ไป 7-11
จริงๆเหตุการณ์ที่มีคนเห็นผมมี 2คน มีอีกหลายเหตุการณ์.. แต่ผมจำได้บ้างไม่ได้บ้าง และจะมีคนเห็นก็ต่อเมื่อผมอยู่ในบ้านเท่านั้น และก็มีแต่ผมที่มี 2 คน นอกนั้นคนในบ้านก็ปกติ แล้วคุณล่ะ? มั่นใจรึเปล่าว่าคนที่นั่งเล่าให้คุณฟังเป็นผมจริงๆ
EP. 8 ผีอิสลาม
ผีตัวนี้จริงๆมันเป็นต้นเหตุของความหลอนในบ้านเลยก็ว่าได้ ครอบครัวผมเคยจับเข่าคุยกันหลายครั้งว่าจะย้ายหนี ไม่ไหวแล้ว นอกจากเจอหลอก เจอเสียงลูกแก้ว และอีกต่างๆนาๆ แต่พวกนั้นไม่เท่าไหร่ ที่หนักสุดจะเป็นอยู่แล้วไม่เจริญครับ คือทำไรก็เจ๊งหมด ครอบครัวมีแต่เรื่องทะเลาะกัน อยู่แล้วไม่มีความสุขอ่ะครับ แต่พอคิดจะซื้อบ้านใหม่ทีไรก็จะมีปัญหาทำให้ไม่ได้ซื้อทุกครั้ง พอทำธุรกิจอะไรก็จะมีเรื่องแปลกๆมาทำให้เจ๊งตลอด
และแล้วก็มีคืนนึงที่ผมได้มีโอกาศเจอตัวการใหญ่ของวิญญานเฮี้ยนของบ้านหลังนี้… ผีอิสลามทั้ง 5 ตน มีคืนนึงผมฝันว่า มีคนพยายามพังประตูเข้ามาในห้องนอนผม ผมก็เอาตัวดันไม่ให้เข้า ผมก็ถามว่า..จะเข้ามาทำไม ไม่ให้เข้า คนที่จะเข้าก็บอกว่า.. มีเรื่องจะคุยด้วยจะไม่ทำร้ายตัวผม
ผมก็อ่ะ จะเข้าก็เข้ามา มีไรก็รีบคุย ผมก็เปิดประตูให้มัน สิ่งที่ผมเห็น (ในฝันนะครับ) คือคนอิสลาม 5 คน เดินเรียงกันเข้ามาในห้อง ผมจำหน้าตาพวกเขาได้แม่น มีเด็ก ประมาณ ม.ต้น 1 คน ประถม 2 คน วัย 30 กว่าๆ 1 คน และคนแก่ 1 คน ทุกคนล้วนเป็นผู้ชาย ที่ผมรู้ว่าพวกเขาเป็นอิสลาม เพราะพวกเขาใส่ชุดที่จะไปละหมาด และทุกคนก็หน้าตาเหมือนคนใต้ แถว 3 จังหวัดชายแดนอะไรงี้ครับ
ผมก็เริ่มคุยกับเขา แต่การคุยกันนี้… ไม่มีไครขยับปาก เหมือนคุยกันทางจิต ผมถามว่าต้องการอะไร พวกเขาก็บอกว่า พวกเขาหิวมากทรมานมาก เราไม่ทำบุญให้เขาเลย ด้วยความที่ในฝันผมโมโหอยู่ ผมก็บอกว่า.. “เออๆ เดียวทำบุญไปให้ รีบๆไปได้แล้ว คนจะนอน…”
แล้วผมก็ตื่น ผมมานั่งทบทวน แม่ผมก็ทำบุญบ่อยทำไมไอพวกนี้ไม่ได้ และอีกอย่างที่ผมแปลกใจ ผมเจอผีทุกตัวที่แม่ผมให้อยู่ในบ้านหมดแล้ว แต่ทำไมไม่เคยเจอ 5 ตัวนี้ ผมก็ไปเล่าให้แม่ฟัง แม่ก็บอกว่า.. “คนอิสลาม 5 คนเหรอ? แม่ไม่เคยเจอนะ ไม่เคยให้อยู่ด้วย” ผมก็อ๋อ เพราะแม่ผมไม่เคยเจอ เลยไม่รู้ว่ามี 5 ตัวนี้อยู่ เลยไม่ได้ทำบุญให้
และแล้วผมกับแม่ก็ไปทำบุญให้ พอทำบุญให้ปั๊ป มีปัญหาเลยครับ… ไอนั่นแตกไอนี่พัง ไม่ได้ดังหวังสักคนในบ้าน แม่กับผมเลยไปหาหมอดูที่เขาบอกว่าแม่นมาก ไม่ขอเอยชื่อแล้วกันนะครับ
อาจารย์บอกว่า… ที่บ้านผมเป็นแบบนี้ เป็นเพราะมีผีอิสลาม 5 ตัว คอยดึงอยู่ ผมกะแม่สะดุ้งเลย เขารู้ได้ไง? ตอนนั้นต่อมสันนิษฐานผมพรุ่งขึ้นเลยทีเดียว ผมก็บอกว่า.
“ครับผมเคยเจอแล้ว แต่ก็ทำบุญให้แล้วเขาจะเอาอะไร?”
อาจารบอกว่า… “เรื่องทั้งหมดที่เกิดขึ้นที่บ้านน่ะ ผู้อยู่เบื้องหลังคือ 5 ตัวนี้แหละ!! เหมือนเป็นหัวหน้าแก๊ง”
“เขาตายถูกฝังอยู่ที่แถวนั้น และต่อมาก็มาสร้างบ้านที่พวกเราอยู่นั้นแหละ”
“และบังเอิญตรงกับทางสามแพร่ง และก็บังเอิญอีก ที่แม่เราใจดีให้พวกผีเรร่อนมาอยู่ มันเลยเอาไปเป็นลูกน้องซะเลย”
ผมกับแม่มองหน้ากันอีกรอบ รู้ได้ไงวะ ผมถามต่อ… “แล้วเขาต้องการอะไร” อาจารย์บอกว่าเขาไม่ชอบอย่างมากหากเรากินหมู หรือเอาอาหารที่เป็นหมูเข้ามาในบ้าน
แม่ผมบอก… “เอ้า ก็ครอบครัวฉันเป็นพุทธ” อาจารบอกว่า.. “นั้นแหละประเด็น เขาต้องการให้ครอบครัวเราเปลี่ยนมาเป็นอิสลามทั้งบ้าน”
แม่ผมบอกอาจารย์ว่า.. “ฝากอาจารย์บอกพวกมันด้วยว่าฝันไปเถอะ!”
ผมก็ขำแม่ 555 แล้วก็ปรึกษากับอาจารย์ว่าจะเอามันออกไปไงดี อาจารบอกว่า… ไม่มีทาง เพราะเขาอยู่ของเขาอยู่ก่อนแล้ว เราต่างหากที่ไปรบกวนเขา ทางแก้มีทางเดียว คิือย้ายออก ผมกับแม่ก็บอกอาจารย์ว่า.. พยายามย้ายออกหลายรอบแล้ว แต่มีเหตุให้ไปไม่ได้ตลอด
อาจารย์บอกว่า… อย่าให้มันรู้สิว่าเราจะออก พวกเขาอยู่ได้แต่ที่บ้าน เราก็ออกไปดูบ้านไว้ พอได้ถูกใจ ห้ามทุกคนในบ้านคุยเรื่องบ้านใหม่เด็ดขาด ห้ามพวกเขาได้ยินหรือรู้ว่าเราจะย้ายออกเด็ดขาด พอได้บ้านแล้วก็ค่อยๆขนของออกมาทีละชิ้นๆ ของทุกชิ้นต้องแปะยันต์ ไม่ให้ผีเข้าไปสิง ตามเราออกไปได้ พอขนหมดเราก็ไปเลยไม่ต้องกลับมาอีก
พอรู้ดังนั้นแม่ผมโมโหมาก ไปถึงบ้านแม่ผมด่าเลย.. “เป็นผีแล้วยังจะวุ่นวายอะไรอีก กุไม่เปลี่ยนเป็นอิสลาม และกุก็จะกินหมูทุกมื้อด้วย”
แม่ผมทะเลาะกับผีบ่อยมาก แม่ผมแค้นขนาดให้บะหมี่หมูแดงมาขายที่หน้าบ้าน 55555 คิดดูละกัน
ผมกับแม่ก็ทำตามที่หมอบอกทุกอย่าง และก็เป็นจริงอย่างที่อาจารย์บอก การซื้อบ้านใหม่ครั้งนี้ ทุกอย่างราบรื่นจนซื้อบ้านสำเร็จ และก็ค่อยๆขนของหนีผีออกมาทีละชิ้นๆ เราใช้เวลาย้ายของ 1 เดือนเต็ม กลัวมันตามมาหัวหด 555
มันตลกมากที่ทุกคนในบ้านคุยเรื่องบ้านใหม่ไม่ได้ จะคุยต้องขับรถออกไปคุยข้างนอก 555 และแล้วเราก็หลุดพ้นจากบ้านหลังนั้นมาได้ หลังจากอยู่บ้านใหม่เราทำอะไรก็ดีไปหมด ที่แย่ๆก็กลับมาดีการเงินก็ดีขึ้น และครอบครัวผมก็ได้เริ่มชีวิตใหม่อีกครับ
จริงๆมีหลายเหตุการณ์ครับแต่ผมลืมมั่ง นึกไม่ออกมั่ง มีอีกเยอะเพราะผมอยู่มา 10 กว่าปี เล่าวันเดียวไม่หมดอ่ะครับ เหนื่อยแล้วด้วย เลยรวบบทสรุปเลยละกัน อ๋อและที่เล่ามาเนี่ย แค่เหตุการณ์ที่ผมเจอในบ้านผีนี้แค่นั้นนะครับ บอกเลยว่า บ้านผีนี้เป็นบ้านผีสิงหลังที่ 2 ที่ผมอยู่
หลังแรกตอนนั้น ผมอายุแค่ 1 ขวบเองมั้งครับ หลังแรกเป็นบ้านผีสิงชื่อดัง… ที่ทุกคนน่าจะรู้จัก แต่ตอนนั้นพ่อกับแม่ผมไม่รู้จักครับ 555 ซื้อเพราะถูกอยู่ได้ 3 เดือน ขายครับ!! ไว้ว่างๆจะมาเล่า
และก็มีเหตุการณ์ผีๆอีกเยอะครับ ที่ผมเจอข้างนอก รู้แล้วใช่ไหมครับว่าทำไมผมไม่กลัว? ผมเจอจนชินแล้ว จริงๆ
รออ่านอีกตอนต่อไปนะครับ
